Resim Yapmayı Öğreniyorum – Park kitap serbest oDF biçim

Brahim Abbes brahim_abbes — I was expecting this to be more of a legal thriller then it was, but I wasn't disappointed. This is the first time I have read anything by Grisham and I thoroughly enjoyed it. The characters seemed real to me, and I liked the way the issues of ethics and personal chooses was dealt with. Does a persons choice of lifestyle make that person a better person then another? And what really is a criminal act? And does ones station in life dictate what they're worth? Can a person find happiness even when the situation they are in doesn't seem to reflect much happiness?

Jenica Lorraine jlodango — I liked this book, but I still haven't read a Jodi Picoult book that I liked as much as My Sister's Keeper. This book is written in typical Jodi Picoult fashion, with view points from all characters. The main character, Adam, has Asbergers and is portrayed in a very realistic manner. The diet and treatments that he undergoes are ones that I know real children with Asbergers have participated in. The descriptions of his behaviours are accurate as well. The storyline is an easy read, but I felt as if Jodi lost steam as the book continued. The book seemed too predictable to me, and is not one that I think will stay with me long term. I am, however,looking forward to reading her latest book, "Sing Me Home" as I heard that it is great.

Kaan Koçak kaankocak188aa — Er hoort een prachtige site bij, waar je ook tekstfragmenten kunt lezen. Helaas alleen te benaderen met Internet Explorer... De ondertitel luidt: een familieverhaal. En dat is het. Het beschrijft de levens van de nakomelingen van Maria Blumenträger, de overgrootmoeder van de ik-persoon. Deze Maria Blumenträger had een florerende hoedenmakerij, vier dochters, een beetje een sullige man en, niet onbelangrijk, Pfiffikus. Over deze figuur wordt gesproken als over 'de arme Pfiffikus', wat zelfs een familieuitdrukking is. Een van de dochters van Maria Blumenträger is Bettina, zij vertrekt naar Nederland, met haar Nederlands-Joodse man. Weliswaar was hij tot Duitser genaturaliseerde, maar dat werd in 1934 weer ongedaan gemaakt (wacht ff, zou Verdonk het idee hier vandaan hebben gehaald!). De andere dochters blijven in Duitsland. De kinderen van de emigranten (waaronder de moeder van de ik-persoon, Ilna) hebben het niet gemakkelijk. Een Duitse moeder in en vlak na de oorlog maakt hen al snel tot het mikpunt van spot. Ilna trouwt, gaat in het zwaar katholieke Brabant wonen en krijgt kind op kind (veelal wordt niet over 'ik' gesproken, maar over 'wij', als het over de kinderen gaat). Je kent dat wel, met zo'n pastoor die langskomt en in een huis vol kinderen nog maar eens aandringt op nog maar weer eens een kindeke. En dat terwijl de familie eigenlijk niet eens zo gelovig is. Moeder gelooft dat ze 100 % chemie zijn. Er zijn nog steeds contacten met de achtergebleven familieleden in Duitsland. Vooral de nicht van de moeder, Else, die steenrijk geworden is in de schoenenbusiness, komt regelmatig in beeld. De ik-persoon probeert zich een beeld van haar familiegeschiedenis te vormen, waarin ze allerlei theorietjes rondom vooral ook Pfiffikus maakt, een vogeltje, naar ze aanneemt, maar wat voor een? Eentje die luidt zingt? Of juist niet? Gekleurd of juist grijs? En waarom is het 'de arme Pfiffikus'? Haar moeder vertelt niets uit zichzelf, maar ontkracht de thoorieen van de ik-persoon keer op keer: "hoe kun je nou iets verzinnen over wat je nooit hebt meegemaakt?" Zo'n boek dat je wel in een keer moet uitlezen, anders raak je de draad kwijt tussen alle generaties. Mooi! Nog wat ezelsoortjes: 'Hier verschijnt mijn tante Else ten tonele, wier nagedachtenis mij zeer dierbaar is en die, als ik het voor het zeggen had, best mijn grootmoeder had mogen zijn, of sterker nog, mijn moeder. (...) God, dat is Else!, met die zin kwam een overweldigende hartelijkheid ons leven binnen, die door niets of niemand ooit is overtroffen.' '(...), en wij begrepen voor het eerst dat de Duitsers altijd zo dik waren omdat ze de hele dag zaten te eten en te drinken en dat _dat_ nu het Wirtschaftswunder was. 'Te midden van korenvelden waarboven leeuweriken stonden te bidden, onder een strakblauwe hemel zonder Hollandse wolken, onthaald met vorstelijke tafels vol met het zure, harde brood van Duitsland, kreeg de helft van ons gezin onmidddelijk na aankomst migraine. De andere helft had de ruimte om des te geraffineerder zijn charmes uit te spelen en zijn dorst te lessen, bij de eerste slokken van de gouden wijn de kiem leggend voor een eeuwig heimwee naar de latere, overlopende glazen. (...), en na afloop van een paar uitbundige dagen vonden we elkaar met verbazing terug in het binnenste van de auto, vol verschillende, elkaar tegensprekende verhalen, zodat het schrijven van een familiegeschiedenis bij voorbaat een verloren zaak was.' '_Hoe_ we ons redden valt buiten het bestek van deze familiegeschiedenis, maar ik moet vermelden dat ik schrok toen mijn meer dan tachtigjarige moeder, na het achtuurjournaal waarin triomfantelijk werd verkondigd dat het hele menselijk genoom eindelijk in kaart was gebracht, stelde: 'Ik geloof dat we allemaal voor de volle honderd procent uit chemie bestaan.'

Andressa Dos andressado446a — I saw a recommendation for this book within another review (The 100 Cupboards). Before that, I had never heard of Brambly Hedge of Jill Barklem. This book was a nice surprise, even if it is about mice. It's inventive and imagination inspiring. Makes me want to climb through all the tiny rooms in that tree! Read the book to see what I mean. One of the other books we have checked out right now about Brambly Hedge has a picture at the end of Jill Barklem's art studio. Right in her drawing space is a cupboard of little cubbies holding all sorts of little things that go into her paintings. Items from nature and such. THAT looks inspiring too! My daughter loved this book.

Babasaheb Shinde _6686 — Melkorka is an Irish princess in Medieval times. Melkorka and her youngest sister Brigid are sent away before a possible Viking attack when they are captured by a slave ship. Melkorka now must "hush" as her mother always told her in order to possibly save her life and dignity. Brigid escapes leaving Malkorka on her own to survive. We follow her time building bonds with the other prisoners and trying to avoid being sold as a slave. This Icelandic folktale was beautifully retold and my only complaint was that the ending seemed to sudden and when you read the authors note you find out there was so much more to Melkorka's tale.