Zeynel Abidin Cümbüş Siyah kitap serbest oDF biçim

Hadi Blbas _adikurdac944 — Basit bir tek kroşe dikişinin ötesine geçersem, bu kitap işe yarayacak. Projeler oldukça havalı.

Nausheen Baig e_e7 — ** spoiler uyarısı ** Bu güzel kitap kalbimi kırdı. Toni Morrison'ın romanını okumasını dinledim. Yoğun, lirik düzyazıda her şeyi yakalamak için cd'lerin çoğunu iki kez dinlemek zorunda kaldım. Destansı bir şiiri dinlemek gibiydi. Belki de kitabı okurken yoğun bir duygu gibi hissedecektim, ama Morrison'un küçük, yumuşak bir sesinin kitabın tonunu tamamlamasını istemezdim. Kitabın çoğunda neden "İhanet" veya "Aşağılık Cinsiyet" olarak adlandırılmadığını merak ettim. Başlığı anladığım kadarıyla, yürek parçalayan son bölüme ve "Tanrı'dan bir mucize değil, insandan bir merhamet değildi" çizgisine kadar. Roman boyunca ihanet hüküm sürer. Ana karakterlerin çoğu ihanete uğrar ve satılır ve / veya köleleştirilir. Tüccarın karısı Rebecca, çocuklarından biri her öldüğünde ve nihayetinde Yakup öldüğünde Tanrı tarafından ihanete uğradı ve sırayla çocuklarını ve sevgili kocasını göreceği umuduyla küçük ragtag köle “ailesine” ihanet ediyor. cennette. Köle Florens, annesinin ihanetine ve sevgilisinin ihanetine ikna olmuştur. Sevgilisi, Florens üzerindeki yetim bir çocuğa olan sevgisini seçer ve Florens, annesinin ihanetinin de bir seçim olduğunu düşünür. Aminimahe (sp?) Onu Jacob Varc'a verdiğinde bir çocuk olan Florens, Aminimahe'nin küçük oğlunu kızından daha çok sevdiğini varsayar. Florens, Aminimahe'yi hayal eder ve onun vizyonları vardır, ağzı her zaman hareket eder ve Florens'e bir şey söyler. Trajik bir şekilde Florens, Aminimahe'nin Florens'e olan sevgisini ilan ettiğini, affedilmesini istediğini, bunun bir seçim değil, değerli kızını korumak için tek şansı olduğunu açıkladığını asla öğrenmez. Florens, olgunlaşan vücudunun şehvetli İspanyol plantasyon sahibinin dikkatini dağıtan bir şey olduğunu bilmiyor. Tarihsel erkek cinsiyetinin hâkimiyetini, nefretini, henüz bilmiyordu. Annesinin aksine Florens, çoğu erkeğin onu bir şey, bir mülk olarak göreceğini kabul etmedi, ama Jacob Varc ona bir çocuk - bir insan çocuğu olarak baktı. Florens, bu nedenle, ihanete uğramış birinin kimliğine dönüşür, annesinin onun için yaptığı korkunç ayrılık kurbanını bilmeden, bir anneyi kaybetmenin açık yarasıyla yürür. Aminimahe'nin anlattığı son bölüm kızı Florens için bir itiraftır. Beni erkek cinsiyetinde gözyaşları ve öfke içinde bıraktı. Özellikle Batı kültüründe 17. yüzyılın sonlarından bu yana toplumsal cinsiyet rolleri hakkında çok şey değiştiğini biliyorum. Bununla birlikte, Batı kültürümüz, insanların çoğu zaman nefret dolu, haklı ve vahşi olan tarihsel baskınlığı olmadan bugün olduğu gibi olmazdı. Kitaptaki kadınların hepsi köle değildi ama hiçbiri özgür değildi. Aminimahe, komşu bir Afrikalı kabilesinden erkekler tarafından yakalanır ve Avrupalılara satılır. Çocukları köleliğe doğdu - erkek ve kadın. Kızılderili olan Lena, bir yetim olarak alınır, ancak Protestanlığa uymadığı zaman, köle olarak satılır. Protestanlarla birlikte bir köle veya daha önce insan olarak kabul edilmez. Hüzün bir yetimdir ve 11 yaşında bir testere oğlunun tecavüzünden sonra tecavüz ettikten sonra verilir. 17. yüzyıl Londra'sında doğan ve yetiştirilen Rebecca, hizmetçi, fahişe ya da eş olabilir - bakire kadın ya da fahişe. Bu yüzden evlendiğinde Jacob Varc ile satıldı. Geminin ambarında seyahat ettiği kadınlar kasıtlı kulluk içine satılıyor. Bu beyaz kölelik için bir örtmece. Toni Morrison'ın roman hakkındaki röportajında açıkladığı gibi, beyaz girintili hizmetkarlar sosyal olarak 17. yüzyıldaki kara kölelerle aynı idi. Ancak çocukları Afrikalı çocuklar gibi köleliğe doğmayacaktı. Erkekler. Erkekler kadınları domine ettiler, sattılar, aldılar, dövdüler, tecavüz ettiler, halklarını katleddiler, kendi topraklarını ele geçirdiler, toprakları yok ettiler, boyun eğdirdiler. Kitapta erkekler ve kadınlar arasında, Yakup ve Rebecca arasında aşk olsa bile, Rebecca için özgürlük yoktur. Başka seçeneği yok. Yakup'u seviyor ama aynı zamanda tamamen ona bağımlı çünkü bir erkek olmadan bir kadının kimliği yoktu - ne toplumda ne de kendi içinde. 21. yüzyılda bir kadın olduğum için müteşekkirim, ama dünyanın diğer bölgelerindeki kadınların hala neye katlandığını merak ediyor. Romanın zamanının, 17. yüzyılın sonlarının büyüleyici olduğunu düşündüm. Henüz gerçekten koloniler yok. Kuzey Amerika hala bir vahşi, ağaçların bir gemi direği yapmak için yeterli olduğu kadar yüksek. Üzerinden küçük yeni imparatorluklar var

Jim Sarratori jimsarr3297 — This is a war book, no doubt about it. The way the author switched from a tank crew in the Russian Army to a Captain in the SS was very well done. I really liked the characterization all throughout the book as well as the action sequences. Very vivid and made me want to read more about the Russian front in the early 40's.