Silber Rüyalar Kitabı 3: Rüya Labirenti (Ciltli) - Kerstin Gier kitap serbest oDF biçim

Jean Pierre jeanpierrebarrospd — The very first day in Bali, I got the book from Jan, telling me I should definitely read this. I always trust his recommendations. At the first look through the book, late at the same evening, ... and I slept when the book was finished. I do like the original version in Indian English. I followed her through the whole city of Trivandrum, up to Cochin, everywhere in Kerala, once more with Roy. The way she describes the atmosphere, one feels living in Trivandrum, Kerala, India. "The God of Small Things" is a description of another world, somewhere in India, a delicate statement against war, power, abusive, at the same time a tragedy about poverty and infirmity. کتاب هایی که "یان" پیشنهاد خواندنشان را می دهد، اگر شاهکار جذابیت نباشند، بی تردید خواندنی و شگفت اند. آشنایی با رمان کوتاه "خداوندگار چیزهای کوچک" را هم مدیون "یان" هستم. در همان صفحات اول درگیر وصف زیبا و پر تحرک "آرونداتی روی" شدم. "خداوندگار چیزهای کوچک"، که سال (1997) برنده ی جایزه ی بوکر شد، روایت زندگی دو هم شکم یکسان است؛ "راحل" و "استا" که در کودکی از هم جدا می افتند و در 31 سالگی دوباره به هم می رسند. قصه از جایی در ایالت کرالای هند آغاز می شود و در همان جا به آخر می رسد، با شخصیت هایی ساده نظیر آمو اپه، پاپاچی و به ویژه زن رنج کشیده که مادر بچه هاست (ماماچی)، دختری که یک تابستان با عمه اش در کلکته می گذراند و برای پرهیز از بازگشت به خانه، همانجا با چایکاری ازدواج می کند. مرد الکلی ست و او را جسمن و روحن مورد سوء استفاده قرار می دهد و حتی به اربابش پیش کش می کند. ماماچی صاحب یک دوقلو می شود و بالاخره آن زندگی را رها می کند و به کرالا نزد خانواده اش باز می گردد. آرونداتی روی" ناتوانی و رنج و مصیبت و شادی را وصف نمی کند، تنها در یکی دو سطر می سراید، بی آه، و بی رمانتی سیسم، انگاری که تقدیری شوم. یکی از بچه ها برای تحصیل به آمریکا می رود، ازدواج می کند، جدا می شود و بالاخره به کرالا باز می گردد و در 31 سالگی، بار دیگر به جفت دوقلویش می پیوندد. رمان در عین حال به مسایل هند و جوامع مشابه پرداخته، جنگ را نکوهش می کند و صلح را ستایش؛ و خوش بینانه به آخر می رسد؛ با کلمه ی هندی "نالی"! (فردا)!

Mike Salcedo _ike_alcedo — Loud Raspberries for Johanna Skibsrud´s The Sentimentalists, winner of this year´s Giller Prize. (1) The Giller prize award for Canadian literary excellence has been given this year at best for quirky reasons be it the author’s unusual name, the boutique printing press - Gaspereau printing it or the fact that the committee consists of, believe it, just three people with their faddist tastes - Well, they have succeeded in at least scaring me away from any of their future recommendations. (2) The book which purports itself to be a novel is more of a Lit Essay of 5K words with none of the sweep and depth to help us to understand the human condition from a different perspective and present revelatory insights that one would expect of a novel for which I wag my finger at the Giller committee - why reward such an anorexic work of such shallow content? (3) The book relates the odyssey of Napoleon, a troubled Vietnam vet, who seems to be shuffling with his daughters from N.D. to Ontario with side trips to the Maine coast while trying to come terms with his trauma during a Vietnam massacre in which unarmed village women were killed; while at the same time trying to establish baseline communication with his daughters. The shimmering abstraction of recollection as well as the shifting nature of relationships intersecting with reality needs space to be developed which this slight tome at best gives a brief sketch: It should be either be presented as a crystalline poem or a long development. The book fails in being neither. Give me the delicious ambiguities that sew well chosen words of Sebald’s or Kapuscinski´s books elicit or the shimmering text of well and patiently crafted novels by Arundhati Roy or the full-spectrum noisy suburban dystopia of Franzen´s books shout out. The only positive thing about this soi-disant book/essay is that one hits the back cover in one 2 hour sitting leaving you mystified by its traceless neutral transparence. A big disappointment! Shame, Giller Committee - Canada deserves better! 11-01-01-Yaoundé-10JanXI

ксения сорокина _ite376 — Decent text on employment discrimination.