Öykü Oluşturma-Kolektif kitap serbest oDF biçim

Tara Cronin _77d5 — Geri döndüm ve ilk kez çıktığından beri bunu birkaç kez okudum ve her zaman sadece eğlenmekle kalmadım, bundan etkilendim. Diziyi daha fazla okumak ve sonra geriye bakmak için Rowling'in karakterlerini nasıl yaşlandığını / olgunlaştığını görebilirsiniz. Harry burada gerçekten genç hissediyor. Biraz arkadaşlarınızın ilkokul fotoğraflarına bakmak gibi. "Aww" gidin ve tüm kötü saç kesimlerine gülmek. Burada olmasına rağmen çoğunlukla Harry için kendini kötü hissediyorsun. Oğlum oldukça boktan bir şeydi. Ama geri dönüp köklerini görmek, özel ya da bir yıldız olmadığını görmek harika, serinin bu kadarıyla ilgili: kahramanların olup olmadığı. Harry Potter'ı sevdiğim kadarıyla, diğerleri "anlayamadıkları" zaman anlayabiliyorum. Şahsen ben J.K. Rowling yazıyor. Verdiği ayrıntı miktarını seviyorum, devam eden her küçük şeyi bilmek hoşuma gidiyor, çünkü bu her şey benim için daha gerçek hissettiriyor (çünkü aksi takdirde bu sihirbazlık işini satın almam mümkün değil. Kolayca fantezi yapmıyorum) ve çünkü ... Genelde yarattığı dünyayı seviyorum. Hogwarts'ı seviyorum. Bu yüzden naber olduğunu bilmek istiyorum. Bazen komik ama şiirsel değil. Harika bir SES arıyorsanız, burada bulamazsınız. Ve Harry Potter serisini bu kadar destansı yapan şey, serideki sadece ilk iki veya üç kitabı okumaktan elde edilemez, çünkü dördüncü kitaba kadar inanılmaz formüllerdir. Harry Dursley'lerde, Harry ayrılıyor, Harry Hogwarts'ta gizemli ve potansiyel olarak tehlikeli bir şey olduğunu öğreniyor, Harry sorunu gerçekten anlamamasına rağmen çözmeye çalışıyor, beceri eksikliğine rağmen bir şekilde başarılı olmayı başarıyor, bitiyor Dumbledore, neler olduğunu özetleyen ve bize neyin aşağı gittiğini ve Harry'nin alnıyla ya da her neyle ilişkisini anlatan bir veya iki bölüm geçirir. Hikayeler çok eğlenceli, ama Azkaban Tutsağı'nın sonunda tüm dizinin böyle bitip bitmeyeceğini merak etmeye başlıyorsunuz. Bu yüzden okumaya devam etmelisin. Çünkü öyle değil. Tamamen değişir ve bok kararır. Kusurlu karakterlerin ne olduğunu görüyorsunuz. Görüyorsunuz, bu şeyler serinin başında olduğu gibi siyah beyaz, iyi ve kötü değil. Ve bu bazı insanlar için bir delilik olsa da, SEVİYORUM, çünkü kitabı okursanız Harry'nin olayları kendi anlayışını yansıtıyor. Düşünceleri başlangıçta basit ve öyle görünüyor ki kitapların konusu (oradaki karmaşıklıkları itibarsızlaştırmamak için. Profesör Quirrel olduğunu bilmiyordum ... o zaman tekrar, çözmekte korkunçum sırlar). Bu kitapların benim için büyük bir zevk, bu çok gerçek, çok farklı, çok İNSAN karakterlerinin yapımında ve seriler ilerledikçe bunlarda gördüğünüz değişikliklerde yatıyor.

Dario Timpani dtimpanif6f7 — "Ein bekannter Maler wird ermordet. Sein Ende findet er in einem Schweinestall. Hier leben 5, von seiner Lebensgefährtin Döhrte aus Tierliebe und Altruismus gehaltene Schweine. Kim, das schlaueste der Schweine, macht sich mit Lunke, einem wildschweinischen Hallodri, auf die Suche nach dem Mörder. Die Aufklärung erweist sich als schwieriger und gefahrvoller als angenommen. Dies gilt auch für die Kommunikation Mensch - Schwein. Trotzdem geht es krimimäßig mit einer Auflösung und beziehungsmäßig mit einer schweinischen Anbandelung aus. Was ist ein Plagiat, und wann kann von einem solchen gesprochen werden? Früher war dies in Fachkreisen ein Thema, heute scheint es sich bis in die Niederungen des gewöhnlichen Lesers vorgearbeitet zu haben. Nach den ersten Seiten denkt man sofort: ""Glennkill"", die Schafe wurden zu Schweinen und Irland zu Deutschland. Fast möchte man denken, hier kam die MS-Wordfunktion ""Ersetze durch..."" zum Tragen. Sogar die Wolken, als Seelenzeichen verstorbener Tierkameraden, haben die gleiche Bedeutung. Wahrscheinlich, weil ihm dies bewußt war, schrieb Reinhard Rohn das Buch unter dem Pseudonym Arne Blum. Bei der Wahl, ob ""Glennkill"" oder ""Saubande"", sollte der zukünftige Leser seiner Vorliebe für Schafe oder Schweine folgen - nur, ""Glennkill"" entstand Jahre früher."

Andrea Badell juguetesparacrear — Cady Stella says "Love it!"

Loretta Thompson _oretta_ — It just gets better as it gets worse. It sent me into hours of fixated internet research. Oh and I have still yet to go to new DeYoung in protest.

Anne Hur _nne_ur — This book stirred some of my first thoughts about the meaning of life. Of course we leave "thinking about life and stuff" to high school students and pot heads, but I read the book recently again just for a good one-sitter and still got a little choked up when they all die from the bomb in the end....hahah, jk, you have to read the book to find out what really happens. Very "Ayn Rand-esque".