En Güçlü Kim ? ücretsiz kitap indir

Sebastian Cova _l_bas — This is a truly inspired children's fantasy that will deeply amuse adults too. Norman Lindsay was a brilliant humour writer who captured Australia and Australians at the turn of the twentieth century. His illustrations are evocative and add to the humour of the book. Great read.

Will Giddes _iddes — لیستی دستم بود و داشتم بین قفسه ها دنبال کتاب هایی که می خواستم، می گشتم. چشمم افتاد به کتاب شب های هند. بعد پیش خودم گفتم کتابی که توی اسمش هم از هند نام برده حتمن قرار است مفصل درباره هند نوشته باشد که ماجرایی هم در کنار آن تعریف می شود. هند، لباس های رنگ و وارنگ، موهای بلند، خال روی پیشانی، مکان های دیدنی، رسم و رسومات و جشن ها، عقاید و مذهب مردمش، وسایل حمل و نقل، خیابان های شلوغ، میمون ها و حیوان های دیگر و... خیلی چیزها بود که انتظار داشتم توی کتاب از آنها حرف زده شده باشد و با همین توقع کتاب را از قفسه برداشتم. قسمت اول کتاب یک گزارش حرفه ای است از روز اول سفر به هند. خیلی خوب نوشته شده و آدم را علاقه مند می کند به خواندن باقی قسمت ها. نویسنده هرچه را که دیده توصیف کرده: "روی پلاژ یک جشن مذهبی برپا بود یا شاید بازار مکاره ای بود و جمعیت جلوی چیزی که من نمی توانستم تشخیص دهم چیست ازدحام کرده و در هم می لولیدند. لب دریا ولگردانی بودند که پراکنده روی جانپناه دراز کشیده بودند و کودکانی که خنزر پنزر می فروختند و گدایان بسیار. یک ردیف دوچرخه مسافربر موتور دار هم بود و من در یکی از آنها جستم." یا این یکی: "محله ی قفس ها مفلوک تر از آن بود که تصور می کردم... بیشتر خانه های محله ی قفس ها از چوب و حصیر بود. روسپیان در اتاقک هایی بودند از تخته سرهم شده و پر شکاف و رخنه و سرشان را از پنجره گونه ی بسیار تنگی بیرون می آوردند. بعضی از این اتاقک ها از اتاقک های نگهبان چندان بزرگ تر نبود. علاوه بر اینها دکه هاو چادرهایی هم بود از کهنه پاره برپا شده و دکان و دستگاه هایی برای داد و ستدهای دیگر، که با چراغ های نفتی روشن شده بود و عده ای جلو هریک جمع شده بودند." این لحن گزارش ِ سفر مانند در باقی قسمت های کتاب هم حفظ شده. نویسنده درباره تمام آنچه در طول سفرش اتفاق افتاده، جاهایی که رفته است و با آدم هایی که صحبت کرده، می نویسد. ولی خب این توصیف ها طوری نیست که مشخص کند اینجایی که دارد درباره اش می گوید هند است. یعنی هر جای دیگری هم می تواند باشد گاهی. نه درباره لباس ها حرف می زند، نه خیلی دقت کرده روی وسایل نقلیه، وضعیت خیابان ها، محله ها، رفتار مردم و... و من که قبل از خواندن کتاب و با دیدن اسمش این انتظار را داشتم که توضیح مفصل از هرچه در هند وجود دارد را در کتاب بخوانم، انتظارم برآورده نشد. اما ماجرایی که در کنار سفر به هند تعریف می شود؛ ماجرا از این قرار است که مردی برای پیدا کردن دوستش به هند می آید و سرنخ هایی که دارد را دنبال می کند تا به او برسد. این ماجرا از همان اولین قسمت کتاب در کنار توصیف سفر عنوان می شود و همین طور ادامه پیدا می کند تا انتهای داستان. نویسنده وارد هیچ جزئیاتی نشده. هرچه دیده، هرجا رفته، هرچه شنیده و هرچه خورده را تعریف کرده است بنابراین ما تا انتهای داستان هم نه اطلاع چندانی از مرد داستان دستگیرمان می شود، نه آن دوستی که دنبالش می گردد.انگار نویسنده خیلی ارادی خواسته خواننده را بالاتکلیف رها کند. نظرم درباره کتاب شب های هند خیلی نزدیک به نظر زنی است که در انتهای کتاب با مرد همصحبت می شود و مرد خیلی خلاصه همین ماجرای کتاب را برایش تعریف می کند. زن همه را می شنود و می گوید: "در کتاب شما چیزی هست که باب طبع من نیست. نمی دانم این چیز چیست. ولی روی هم رفته کتابتان چنگی به دلم نزد."